woensdag 11 januari 2012

ANAN STRIKER: IK PROBEER ZOVEEL MOGELIJK MEE TE KRIJGEN

Categorie: interview
Onderwerp: Anan Striker over zijn stage op Curaçao
Data e-mailverkeer: 4 tot 7 januari 2012

Anan Striker werd in 1988 geboren en groeide op in Assen. Sinds 2009 studeert hij aan de afdeling Fine Art van Artez in Arnhem.

Waar ben je?
Ik vertoef momenteel op Curaçao, want ik loop stage bij Instituto Buena Bista. Het Instituto is opgericht door kunsthistoricus Nancy Hoffmann en twee beeldend kunstenaars, David Bade en Tirzo Martha. Er verblijven artists in residence en het fungeert als een schakel in een netwerk op het gebied van onderwijs en onderzoek. Het instituut fungeert ook als een plek voor talentontwikkeling en biedt studenten een op het kunstonderwijs gerichte oriëntatiecursus aan. In Willemstad heb ik het kleinste kamertje in een woning voor stagaires. Mijn kamer heeft een gat in het plafond en een glazen raampje uitkijkend op de woonkamer. Daglicht ontbreekt. Bovendien hebben alle ramen en deuren een soort van gevangenistralies tegen inbraak en op ongeveer het hele eiland is geen warm water. BON!

Hoe lang blijf je op de Antillen?
Ik ben hier sinds 5 december en blijf tot 12 april.

Wat doe je zoal?
Door de week ga ik elke dag naar het instituut. Ik maak mijn eigen werk en connect met de studenten. Aan het Instituto Buena Bista volgen de studenten seminars. Aan het project van het komende seminar ga ik ook meewerken. De docenten en studenten van Instituto Buena Bista doen mee aan het carnaval dat hier in februari plaatsvindt. Voor het carnaval moeten objecten worden gemaakt. Voor de ontspanning voetbal ik op vrijdag met een groepje studenten en docenten. In het weekend verken ik een beetje het eiland en hang wat op het strand of iets dergelijks.



Hoe kom je op Curaçao bij David Bade en Tirzo Martha terecht?
Ik heb een aantal idolen en David Bade is er één van; een levend idool, wat wel handig is voor een stage. Ik heb hem op een keer benaderd en hij zei kom maar naar het Instituto Buena Bista op Curaçao. Als student Fine Art moest ik een minor volgen. Het aanbod van het minorprogramma sprak me niet zo aan, maar gelukkig kon ik in plaats daarvan naar het Instituto

Wat is eigenlijk de bedoeling van je stage?
De bedoeling van mijn stage is zowel het ontwikkelen en voortzetten van mijn eigen werk, als het connecten met de studenten en het meehelpen bij projecten. Ook is het de bedoeling dat ik met de studenten kijk naar hun portfolio. Zoals ik als zei, het Instituto Buena Bista biedt een oriëntatiecursus aan en het maken van een goede portefolio is voor de studenten die verder willen in het kunstonderwijs wel belangrijk. Met David Bade en Tirzo Martha heb ik regelmatig besprekingen over mijn eigen werk. Ik probeer zoveel mogelijk mee te krijgen, niet alleen deze twee meesters, maar ook van de studenten en andere mensen.

Zijn er op Curaçao interessante kunstenaars en hoe staat het met expositieruimtes?
Sowieso heb je David Bade en Tirzo Martha. Interessante kunstenaars zijn ook Ruben La Cruz, aan het Instituto Buena Bista verbonden als artist in residence, en de Curaçaoënaars Tony Monsanto, Yubi Kirindongo en Jean Girigori. In het kader van de seminars organiseert het Instituto Buena Bista altijd een presentatie in de vorm van een expositie of happening. Op het eiland heb je verder verschillende, vooral historische musea en een handvol galeries.

Hoe is het weer?
Het is nu het regenseizoen, de wat ‘koelere’ periode op het eiland. Koel is hier natuurlijk een betrekkelijk begrip. Het is elke dag warm en vaak zonnig en je moet er niet van opkijken als je plotseling in een korte, hevige regenbui terecht komt. Op Curaçao vloeit een constant briesje, wat wel gemoedelijk is. Je moet bedenken dat een penseelstreek in de volle zon hier al killend is. Je kunt dus wel nagaan hoe mijn shirt eruit ziet als ik hier, op het Instituto Buena Bista aankom, na een fietstocht van 30 minuten vanaf mijn kamertje

Wat ga je de komende tijd doen?
Zo meteen stap ik op de fiets en rij ik naar het postkantoor. Daar doe ik een pakje kauwgom (zonder kauwgom) op de post naar een lieve vriendin genaamd Kiki Post. En ik ga verder werken aan mijn sculptuur. De titel heb ik al: Mi skop bo, riba bo webu!