Categorie:
interview
Onderwerp:
Joost van der Steen over het tijdschriftenfestival Facing
Pages
Datum
gesprek: 7 maart 2012
Joost
van der Steen (Vught 1982) studeerde van 2001 tot 2005 aan de
afdeling Grafisch Ontwerpen van de kunstacademie in Arnhem. In 2005
begon hij met William van Giessen ontwerpbureau O.K. Parking. Van der
Steen en Van Giessen namen in 2010 het initiatief voor het O.K.
Festival,
een festival voor de makers en liefhebbers van onafhankelijke
tijdschriften. Het eerste festival trok bezoekers en deelnemers uit
de hele wereld. Dit voorjaar vindt het voor de tweede maal plaats
onder de naam Facing
Pages
op 20, 21 en 22 april in het voormalige MEE-gebouw aan de Trans
nummer 6 in Arnhem.
Je
bent, behalve een van de initiatiefnemers van het
tijdschriftenfestival Facing
Pages,
mede-eigenaar van het ontwerpbureau O.K. Parking. Kun je uitleggen
wie je opdrachtgevers zijn en wat je voor ze doet?
Onze
opdrachtgevers komen voor een deel uit de culturele sector. We
werken onder meer voor Museum Boymans Van Beuningen in Rotterdam,
Premsela en Artez. Voor die opdrachtgevers doen we zeer uiteenlopende
dingen. We maken boeken, jaarverslagen, applicaties, websites, maar
ontwerpen ook de inrichting van tentoonstellingen. Voor een
ander deel zijn onze opdrachtgevers grote bedrijven en organisaties als AKZO, Syntens en Health Valley Event. Voor die opdrachtgevers maken we tijdens congressen, bedrijfsdagen en andere evenementen zogenaamde live magazines, dat wil zeggen dat we ter plekke een tijdschrift maken waarin het verloop van het evenement wordt vastgelegd. Het tijdschrift wordt op de dag van het evenement gedrukt en aan de bezoekers uitgedeeld.
ander deel zijn onze opdrachtgevers grote bedrijven en organisaties als AKZO, Syntens en Health Valley Event. Voor die opdrachtgevers maken we tijdens congressen, bedrijfsdagen en andere evenementen zogenaamde live magazines, dat wil zeggen dat we ter plekke een tijdschrift maken waarin het verloop van het evenement wordt vastgelegd. Het tijdschrift wordt op de dag van het evenement gedrukt en aan de bezoekers uitgedeeld.
Ja en
nee. In zoverre ik dat kan overzien is het beroep ontwerper de
afgelopen tien jaar niet wezenlijk veranderd. Een ontwerper is iemand
die met behulp van beeld, tekst en vormgeving een bepaald probleem
probeert op te lossen. Een opdrachtgever komt bij je met een vraag.
Je analyseert als ontwerper in eerste instantie waar die vraag
vandaan komt en of, wat de klant van jouw wil als ontwerper, wel de
juiste oplossing is. Als dat niet het geval is, probeer je met je
opdrachtgever de vraag te herformuleren en vervolgens ga je op zoek
naar de juiste middelen om de oplossing van die vraag een vorm te
geven. De verscheidenheid aan middelen is de afgelopen jaren wel
sterk veranderd. Toen ik afstudeerde in 2005 was You Tube nog maar
net opgericht en de Nederlandse versie van Facebook zou pas drie jaar
later verschijnen. De middelen om een oplossing een vorm te geven
zijn dus wel uitgebreid, maar Facebook is zeker niet de oplossing
voor ieder probleem.
Opmerkelijk
genoeg richt je je niet alleen op nieuwe media, maar ook op het oude
en vertrouwde tijdschrift. Wat trekt je daarin aan?
Voor
de duidelijkheid is het goed om dingen te scheiden. We maken als
ontwerpbureau tijdschriften voor sommige van onze opdrachtgevers.
Maar los daarvan hebben William van Giessen en ik belangstelling voor
zogenaamde onafhankelijke tijdschriften, tijdschriften die worden
gemaakt door een enkel iemand of een samenwerkingsverband, zonder
opdrachtgever. Zulke tijdschriften hebben we in het verleden zelf ook
gemaakt en als ontwerpbureau zijn we als nevenactiviteit ons eigen,
onafhankelijke tijdschrift begonnen dat O.K.
Periodicals
heet. Wat me in het maken van onafhankelijke tijdschriften
aanspreekt is de vrijheid die het biedt. Je
hebt geen groot startkapitaal nodig. Een computer volstaat en dankzij
de nieuwe media kun je je tijdschrift zeer gericht over de hele
wereld verspreiden. Je moet alleen zien dat je het geld voor het
drukken, terugverdient door middel van verkoop en abonnementen, zodat
je weer een volgende editie kunt maken.
Ergens
in 2007 hadden ik en William het erover dat we graag een opdracht
voor het maken van een tijdschrift zouden willen binnenhalen. We hadden
daar goede ideeën voor, maar de juiste opdrachtgever kwam niet
op de proppen. Een jaar eerder, in 2006, waren we een blog begonnen waar iedereen
die op een of andere manier bezig was met het maken van dingen zijn
materiaal op kwijt kon. We hadden een groep van rond de honderd
mensen uit de hele wereld die bijdragen leverden op het gebied van
kunst, vormgeving, architectuur, mode en muziek. Met die groep mensen
wilden we iets doen en we besloten onder de naam O.K.
Periodicals
een eigen tijdschrift op te richten. Het eerste nummer bestond
voornamelijk uit beeld. Gaandeweg zijn we tekst gaan opnemen om uit
te leggen wat er aan beeldmateriaal te zien is en ook om de makers
van dat materiaal uit te lichten voor de lezers. De aanpak is
thematisch, dat wil zeggen dat we ons netwerk aanspreken of ze over
een bepaald thema interessante bijdragen in welke vorm dan ook willen
inleveren. We hebben onder meer een nummer gemaakt met als thema verveling. In het meest recente nummer
van O.K.
Periodicals is het thema
thriller en in een deel van het tijdschrift is dat verder toegespitst op het album Thriller
van Michael Jackson
Wat
is de relatie tussen jullie eigen tijdschrift, dat jullie in 2007
zijn begonnen, en het eerste tijdschriftenfestival dat jullie
organiseerden in 2010?
Doordat
we zelf een onafhankelijk tijdschrift maakten en dat begonnen te
verspreiden via internet kwamen we terecht in de wereld van de
onafhankelijke tijdschriftenmakers. Die wereld kenden we niet, maar
hij bleek zeer interessant en vertakt. Het is een groep mensen die
over de hele wereld verspreid is en tijdschriften maakt over de meest
uiteenlopende onderwerpen. Dat bracht ons na een tijd op de gedachte
dat het interessant zou zijn om al die mensen met hun werk bij
elkaar te brengen. Zo kwam het tot het eerste festival in 2010 in de
Witte Villa in Arnhem.
Kun
je vertellen hoe het programma van het komende festival op vrijdag
20, zaterdag 21 en zondag 22 april eruit ziet?
We
hebben in het MEE-gebouw aan de Trans een hoofdexpo van meer dan 200
tijdschriften. We hebben 25 tijdschriften gevraagd om ons vijf
tijdschriften aan te bevelen voor de expositie en ieder van die vijf
hebben we gevraagd om op hun beurt drie tijdschriften aan te bevelen.
Verder hebben we Charlotte Cheetham gevraagd om als curator op te
treden voor nog een tweede expositie, ook in het MEE-gebouw.
Charlotte Cheetham werkt in Parijs. Ze publiceert over grafisch
ontwerpen, treedt op als curator en houdt een blog bij onder de titel
Manystuff.
In haar tentoonstelling zal ze ingaan op de inhoud van de artikelen
in tijdschriften. We hebben op zaterdag en zondag een mooi programma
van lezingen door onder andere Simon Esterson, de art director van
het Britse Eye
Magazine,
en Jaap Biemans, art director van Volkskrant
Magazine
en maker van het blog Coverjunkie.
In het MEE-gebouw richten we een bar in waar je kunt eten, drinken
en zitten, want we denken dat veel mensen onder andere naar Arnhem
komen om met elkaar te praten. Feest is er ook. Op vrijdagavond
organiseren we een zogenaamde Bonte
Avond
– een gebeurtenis die we ten behoeve van Engelstalige bezoekers
hebben vertaald als Furry Evening - en zaterdag is er in het MEE-gebouw een daverend feest.
Het
lijkt een ideale constructie: een ontwerpbureau dat culturele
manifestaties organiseert, maar is dat ook zo?
Om te
beginnen is er geen constructie. Als ontwerpbureau zouden we geen
subsidie krijgen van de gemeente Arnhem en het Mondriaan Fonds. We
hebben daarvoor een aparte stichting in het leven moeten roepen. Het
is ook niet in alle opzichten ideaal om als ontwerpbureau een
festival te organiseren. Het levert heel veel energie, inspiratie en contacten op,
hoewel die contacten nu ook weer niet onmiddellijk betaalde
opdrachten opleveren. Na het vorige festival in 2010 zijn we een
beetje het schip ingegaan. Met de voorbereiding van het festival in
2010 waren we zo druk dat het binnenhalen van nieuwe opdrachten
erbij inschoot. Na afloop van het eerste festival, in de zomer van
2010, zaten we als ontwerpbureau even met de handen in het haar. Dat
is wel weer goed gekomen, maar je moet blijven oppassen dat de
organisatie van het festival niet ten koste gaat van je functioneren
als ontwerpbureau.